หางนกยูงไทย

หางนกยูงไทย

ชื่อพื้นเมือง                  หางนกยูงไทย จำพอ ซำพอ ซมพอ ส้มผ่อ นกยูงไทย หนวดแมว ชื่อวิทยาศาสตร์           Caesalpinia pulcherrima (L.) Sw.  ชื่อวงศ์                         LEGUMINOSAE-CAESALPINIOIDEAE              ชื่อสามัญ                     Barbados  Pride , peacock  Flower แหล่งกระจายพันธุ์      พื้นที่ป่าแห้งแล้ง ในเกาะมาดากัสการ์ที่อยู่ในมหาสมุทรอินเดีย ซึ่งอยู่นอกชายฝั่งตะวันออกของทวีปแอฟริกา และก็ยังมีขึ้นในเขตร้อนของแผ่นดินใหญ่ทวีปแอฟริกา ลักษณะ ไม้พุ่ม สูง 3-4 ม. ลำต้นเกลี้ยงหรือมีหนาม แตกกิ่งก้านสาขาจำนวนมาก เรือนยอดโปร่ง  ใบ ประกอบแบบขนนกสองชั้นปลายคู่ เรียงสลับมีใบย่อย 7-11 คู่ ใบย่อยออกเป็นคู่เรียงตรงข้ามกัน รูปรีแกมขอบขนานหรือรูปไข่กลับ ปลายใบมนหรือเว้า ฐานใบมนหรือเบี้ยว ขอบใบเรียบ ผิวด้านหลังใบสีเข้มกว่าด้านท้อง  ดอก ช่อออกบริเวณซอกใบ ปลายกิ่ง หรือส่วนยอดของต้น ดอกมีหลายสีตามพันธุ์ กลีบดอก 5 กลีบ กลีบใหญ่ 4 กลีบ กลีบเล็ก 1 กลีบ รูปช้อน ขอบกลีบหยักเป็นคลื่น เกสรเพศผู้ 10 อัน เกสรเพศเมีย 1 อัน รังไข่อยู่เหนือฐานรองดอก กลีบเลี้ยง 5 กลีบ โคนเชื่อม ปลายแยก  ผล เป็นฝักแบน เมล็ดรูปแบนรี   ประโยชน์  นิยมปลูกไว้เป็นไม้ดอกไม้ประดับ เมล็ดในฝักดิบกินได้ โดยแกะเปลือกหุ้มเมล็ด ซึ่งมีรสฝาดทิ้งเนื้อในมีรสหวานมันเล็กน้อย  เป็นสมุนไพร ราก มีรสเฝื่อน เป็นยาขับระดู แก้วัณโรคระยะบวม